سرداربی لشگر

«دفاع از انقلاب»

هنگام دفاع از انقلاب است امروز

آزاده دلش زغم کباب است امروز

آنان که بهانه‌های رنگین دارند

پرونده زشت و جرم سنگین دارند

پیروزی ما یقینشان آزرده

صبر از دل ناصبور آن‌ها برده

امروز بهانه‌شان حجاب زن‌هاست

دیریست که فتنه‌های آنان پیداست

حالا که شکستشان هویدا شده است

نخ از نخ اقتصادشان وا شده است

دنبال بهانه و فضا می ‌گردند

با اسب رسانه، دور ما می‌گردند

تا بی‌خبر از جهان آن‌ها باشیم

تا بی‌خبر از نشان فردا باشیم

ای دوست بیا فریبشان را نخوریم

گول سخن عجیبشان را نخوریم

ما اهل دفاع، از شرف خود هستیم

هشت سال تمام، راه دشمن بستیم

دیدی که چه با کتاب قرآن کردند؟

دیدی که چه با پرچم ایران کردند؟

امروز بیا یار شهیدان باشیم

مانند همیشیه «مرد میدان» باشیم

شاعر: «سید ابراهیم سجادی‌زاده»

نکته کلیدی در بیانیه رهبری

مهمترین نکته در بیانیه رهبری را چطور فهم کنیم؟ 

شاید مرور گذرا بر متن بیانیه، جمع بندی توصیه های ایشان طی سالهای گذشته باشد؛ اما یک نکته نهفته در متن بیانیه تغییر ریل اساسی در سیاست ورزیِ پائین به بالا و اجتماعی و مردمی است. هرچند نکته قابل اعتنای دیگر در این بیانیه، بیان دستاوردهای حقیقی انقلاب اسلامی، فراتر از آب و برق و تلفن و راه و غیره است که به صورت کم سابقه ای حول محور مردم فهرست شده است و بطن و حقیقت انقلاب را اراده و قدرت و معنویت مردم می بیند. 

اما مانیفست اصلی در گام دوم موضوع متفاوت تری است. ورود به این بخش در ابتدای بیانیه چنین است: انقلاب اسلامی پس از نظام سازی وارد خودسازی و جامعه سازی و تمدن سازی شده است. 

برای فهم دقیقتر این ورودی لازمست یکبار 5 گام تمدن سازی در انقلاب اسلامی را که سال ها پیش رهبرانقلاب توضیح دادند، مرور کنیم. گام اول انقلاب ، گام دوم نظام سازی، گام سوم دولت، گام چهارم جامعه سازی و گام پنجم نظام بین الملل و تمدن سازی. ایشان سپس توضیح دادند که ما دو مرحله انقلاب و نظام سازی را طی کردیم و امروز در مرحله دولت سازی قرار داریم. هنوز دولت به تراز انقلاب نرسیده است. دولت هم به معنای عام آن همه قوا و دستگاه ها و ساختارهای اجرایی و تقنینی و قضائی است.

با این توضیح اولین نکته بیانیه اینست که رهبری چهل ویکی امین سال انقلاب را اصلاح مرحله دولت سازی و حتا به این فهم تغییر ریل سیاسی با مانیفستی جدید دانستند. به سخن دیگر در 40 ساله دوم باید 3 مرحله دولت سازی و جامعه سازی و تمدن سازی طی شود؛ آنهم با ریل گذاری جدید سیاسی که نسخه ای دستوری و حاکمیتی نیست و کاملا مردمی و از پائین به بالاست. توضیح بیشتر اینکه راز پیام رهبری در ماموریتی است که در این مرحله جدید به جوانان دادند. مقایسه کنید با پیام رهبری در بیستمین سالگرد انقلاب اسلامی که مخاطبش دولت و جریان های سیاسی و مراجع و علما و مردم و در کنار اینها جوانان بود. اما بیانیه چهلمین سال صرفا مخاطبش جوانان است. 

ابتدا به سبک مدیریتی و عنایت ویژه رهبری طی یکی دو سال اخیر به جوانان توجه کنیم. انتخاب مدیران جوان در عرصه های مختلف و بهره گیری از شور و نشاط جوانان انقلابی و قدرت خلاقیت و علمی و معنویت و انگیزه انها برای تغییر و اصلاح، مهمترین راهبرد مدیریتی رهبری طی یکی دوسال گذشته بوده که به صورت قابل اعتنائی نیز مثمر ثمر بوده است. 

با این مقدمه مانیفست گام دوم در توجه به جوانان است. جوانانی که باید ضمن خودسازی وارد مرحله سوم دولت سازی شوند. رهبری انقلاب در توصیه ها، ضمن تاکید بر اهمیت خودسازی معنوی و علمی بر جنبه های حاکمیتی هر بخش نیز تاکید دارند. این حرف بدین معناست که جوانان نه تنها به خودسازی اخلاقی و معنوی و علمی شان توجه کنند بلکه با ورود به بخش های مهم حاکمیتی با روحیه جهادی بستر جامعه سازی را نیز فراهم کنند. 

حتی در یک مورد مشخص مثل عدالتخواهی و مبارزه بافساد نیز تاکید دارند این مهم به حضور جوانان پاک در حکومت نیاز دارد.

بااین توضیح بیانیه رهبری هم یک نگاه بلند مدت و تاریخی دارد و هم یک تغییر ریل سیاسی در کوتاه مدت.

@mahdian_mohsen

​?زنده از مشهد مقدس

? چندهفته قبل گفتم در #عدالت عقبیم؛ عقیده‌ام همین است اما بدخواهان جوردیگری استفاده کردند!
?رهبر انقلاب؛ هم اکنون در جمع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی:

?بنده چند هفته‌ی قبل گفتم که در عدالت عقب هستیم. عقیده‌ی من همین است منتها بدخواهان جور دیگری استفاده کردند؛ معنای این حرف را این قرار دادند که کشور در باب عدالت هیچ حرکتی انجام نداده است.

?در باب عدالت کارهای بسیار زیادی انجام گرفته، کارهای بسیار خوبی انجام گرفته  است منتها این، آن عدالتی نیست که ما دنبالش هستیم و آرزوی ملت مسلمان است و با آن فاصله دارد. وَالّا اگر شما مقایسه کنید کشور ما را با دوران قبل از انقلاب یا با بسیاری از کشورهای دیگر می‌بینید که در اینجا فاصله‌ی طبقاتی کمتر است، توانایی‌های قشر ضعیف بیشتر است، عمومیت آموزش و پرورش و بهداشت و دیگر چیزها حتماً از بسیاری از کشورهای دیگر بیشتر است.

?من یک آماری اینجا نوشتم که بد نیست بگویم؛ منشأ این آمار بانک جهانی است یعنی آمار داخلی نیست. اینجا گفته می‌شود که پیش از انقلاب ضریب جینی بالای پنجاه بود -ضریب جینی یک محاسبه‌ای است که برای نشان دادن شکاف طبقاتی و فاصله‌ی فقیر و غنی در کشورها انجام می‌گیرد؛ هرچه عدد این ضریب بالاتر باشد شکاف طبقاتی بیشتر است، هرچه کمتر باشد شکاف طبقاتی کمتر است- قبل از انقلاب ضریب جینی بالای پنجاه بوده است، در سال 94 ضریب جینی در کشور 38 بوده است؛ فاصله‌ی 50 و 38 یعنی ما این مقدار توانستیم فاصله‌ی طبقاتی را کم کنیم.

?یک آمار دیگر که این هم مربوط است به بانک جهانی و جزو آمارهای بین‌المللی است این است: قشر فقیر مطلق پیش از انقلاب 46 درصد ملت ایران بوده‌اند یعنی تقریباً نصف ملت ایران جزو قشرهای فقیر مطلق بودند. در سال 93 این عدد 46 رسیده است به 9.5 درصد. یعنی این مقدار کار انجام گرفته.

?جمهوری اسلامی با وجود همه‌ی فشارهایی که داشته است، در تأمین عدالت کارهای بزرگی انجام داده و پیشرفت‌های خوبی کرده است.

?البته تبلیغات چیز دیگری می‌گوید و آن عدالتی هم که ما توقع داریم و دنبالش هستیم بیش از این‌هاست.

بنابراین شعار عدالت هم شعار واقعی است و شعاری است که بحمدالله در کشور ماندگار و مستقر است.۹۷/۱/۱
☑️ مطالب‌درباره‌رهبرانقلاب?

‏http://telegram.me/joinchat/BVJQOTudY71xuff_eM03yg

​?چرا «شست و شوی پای همسر» در فضای مجازی جنجال به پا کرد؟ ?واقعیت تلخ این است که بسیاری از ازدواج ها در ایران، نه عاشقانه شکل می گیرد و نه عاشقانه ادامه می یابد. با تأسف فراوان می توان گفت که زندگی های مشترک امروزی، عمدتاً شکل معامله گرفته اند و یا به این خاطر ازدواج می کنند که بعد از سال ها تجرد، باید طبق رسم اجتماعی ازدواج کنند تا به قول معروف، سر پیری کسی باشد که یک لیوان آب دست شان بدهد. ?در ازدواج هایی که زن می خواهد مرد را تحت سلطه خود در آورد و مرد هم حتی قبل از ازدواج در اندیشه کشتن گربه دم حجله است، روابط خانوادگی بر اساس فرمول قدرت شکل می گیرد که در که در آن، هر کدام از زوج ها سعی می کنند دیگری را کنترل کنند. اینجاست که مفاهیم احمقانه و البته رایجی مانند مردسالاری و زن ذلیلی شکل می گیرد و کل زندگی مشترک را در یک ادبیات غیرعاشقانه تعریف می کند. ?زندگی های مشترک کنونی را ببینید؛ اغلب شان بر اساس تسلط یکی از همسران بر دیگری شکل گرفته است یا در بهترین حالت، وضعیت توازن قوا برقرار است و جنگ سرد! بدیهی است که عشق در چنین وضعیتی، محلی از اعراب ندارد و چیزهایی مانند هدیه گرفتن و بیرون رفتن و جشن سالگرد ازدواج و مهمانی های خانوادگی و … رویکرد مناسکی و آیینی دارند. ?حال اگر به زنی که زندگی او و همسرش بر مبنای منافع، سلطه وکنترل طرفینی پیش می رود، بگویند که برو و پاهای شوهرت را در تشت آبی بگذار و ماساژ بده و خشک کن و بوسه ای هم بزن، حتماً واکنش نشان خواهد داد و خواهد گفت که با این کار، سلطه او بر من بیشتر خواهد شد. قطعاً اگر در آن برنامه، برعکس این موضوع نیز گفته می شود و مردان به شستن پای همسران شان توصیه می شدند، باز هم واکنش ها منفی بود و مردها می گفتند که فقط همین مان مانده است که پای زنمان را بشوییم و او را پر رو تر کنیم! ?اما زن و مردی که همدیگر را عاشقانه دوست دارند، دل شان برای هم نه تنها می تپد که می لرزد، عشق را با ایثار برای همدیگر معنی کرده اند، دلتنگ یکدیگر می شوند، به خاطر درد یکی، درد در تمام وجود دیگری پراکنده می شود، هر دو می کوشند در خوشحال کردن هم، از یکدیگر پیشی بگیرند، خیلی راحت می توانند در خلوت عاشقانه شان، پای دیگری را بشویند، ماساژ دهند، خشک کنند، ببوسند و به همدیگر آرامش دهند. عشق که باشد، نه آن که پای دیگری را می شوید ، احساس می کند که در موضع پایین تری قرار گرفته و نه دیگری حس تسلط و تفرعن پیدا می کند.  ?مشکل اصلی زندگی های مشترک امروزی، این است که به قول دکتر ویلیام گلاسر، اسطوره روان شناسی آمریکا و بنیانگذار تئوری انتخاب، همسران می خواهند همدیگر را کنترل کنند و این کنترل گری، دیگر جایی برای عشق باقی نمی گذارد. عشق هم که نباشد، این طلاق است که سکه رایج می شود، بعضی ها با طلاق قانونی از هم جدا می شوند و بسیار بیشتر از آنها، با طلاق عاطفی، دل هایشان را از هم جدا می کنند و در خانه های مشترک شان، سنگر بندی می کنند تا روزی که مرگ، آنها را از هم “رها” کند. ?مرتضی مونسی ????????

​⚠️در علم هم باید جهادی عمل کرد
? بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار اساتید و نخبگان دانشگاه صنعتی شریف که سال گذشته انجام شده بود، ظهر امروز در همایشی در دانشگاه صنعتی شریف، منتشر شد.
?رهبرانقلاب: مسئله‌ علم را جدّی بگیرید. #تلاش_علمی در دانشگاه‌ نبایستی متوقّف بشود. این مدالها، علاوه بر ارزش مادّی، ارزش معنوی هم دارد. لذا من این #هدیه شما رامفتخرانه میپذیرم امّا بعد آنها را به خود شما برمیگردانم. دلم میخواهد که شما این نمادها را در خانه و محلّ کارتان نگه دارید. 
?اگر تعهّد دینی و انقلابی نباشد، پیشرفت علمی به تنهایی‌ یک کشور را خوشبخت نمیکند. اگر بخواهیم کشور، ملّت، جامعه‌ بشری به سعادت برسد، راهش این است که آرمانهای دینی و الهی را برتر از همه‌ آرمانها قرار بدهیم؛ این در اقتصاد،کار علمی، اداره‌ی کشور، گزینش مدیران کشوری و در حرکت فکری خود ما هم باید اثر بگذارد.
?حوادث گوناگون، انسان را دچار تغییرات فکری میکند؛ گاهی انحرافها و زاویه‌ها خیلی ریز شروع میشود، لکن وقتی ادامه پیدا میکند، این فاصله از خطّ مستقیم و اصلی مدام زیاد میشود. آن کسانی که توانستند کارهای بزرگ را در این مملکت انجام بدهند که یکی از آنها مسئله‌ی انقلاب و یکی مسئله‌ی دفاع مقدّس است ناشی از ایستادگی و ثبات بوده. آنهایی که یک روز این‌جوری‌اند، یک روز آن‌جوری‌اند، تلوتلو میخورند، به تعبیر امیرالمؤمنین مثل یک شتری که بارش را روی پشتش سست بسته‌اند و همین‌طور که راه میرود این بار از این‌طرف می‌افتد یا از آن‌طرف می‌افتد؛ طبعاً نمیتواند مستقیم راه برود؛ از این باید ترسید و پرهیز کرد.
?جنبش دانشجویی را دوجور میشود معنا کرد: یکی به این معنا که انسان علیه همه‌ی آرمانها حرف بزند و شعار بدهد و مشت گره کند؛ یکی اینکه در خدمت آرمانها حرکت بکند: حرکت جوانانه و جهادانه. در علم هم باید #جهادی عمل کرد. ۹۵/۱۰/۱۳‌